Jako że jest zabawa w której można wybierać supermoc...Postanowiłem trochę to ulepszyć.
Otóż, dajecie tylko charakterystykę postaci. A to jaką moc dostajecie nie. Tak jak w filmach, doprowadzi was do tego przeznaczenie, każdy wasz ruch kieruje was na inną bądź tą samą ścieżkę. Okazji będzie wiele, dostaniecie moc raz, i będzie jeden wybór - Być złym, czy dobrym?

Oto karta postaci:

Imię:
Nazwisko:
Wiek:
Nazwa herosa: <Patrz niżej>
Moc: <Dopiero gdy ją dostaniecie!>
Umiejętności: <To również>
Kostium: <Patrz wyżej>
Praca: (albo bezrobocie)
Cechy charakteru:
Cechy wyglądu:

Imię:Robert
Nazwisko:McLean
Wiek:22
Nazwa herosa:
Moc: Chciałbym wpływanie na metafizykę rzeczywistości, ale to już od GMa zależy.
Umiejętności:
Kostium:
Praca: Utrzymuje się z pensji brata bliźniaka, prowadzącego znany reality show
Cechy charakteru:Mało wredny, mało przypomina brata.
Cechy wyglądu:Czy wspominałem, że on i jego brat to bliźniaki jednojajowe?

Jeszcze jedne heros.

Imię: Cindy
Nazwisko: Rool
Wiek: 24
Nazwa herosa: <Patrz niżej>
Moc: <Dopiero gdy ją dostaniecie!>
Umiejętności: <To również>
Kostium: <Patrz wyżej>
Praca: Jest dziennikarką
Cechy charakteru: Nieco wredna, Nieco samolubna.
Cechy wyglądu: Kobieta z długimi,rudymi włosami i jasna karnacją

OK, no to zaczynamy.

Sobota 28 czerwca, godz. 7:00. Wasze budziki wyrywają was ze snu.

Robert palnął w budzik i spał dalej.

Usłyszał dzwonek.

Obudził się, wstał, ubrał się, i otworzył drzwi z zaspanym ryjem.

A w drzwiach stał braciszek Chris.
-Witaj, Robercie! Mrodo ty moja, hehe!

-Witaj - odpowiedział równie zaspanym co twarz, głosem.

Obudziła się i poszła do lodówki zobaczyć czy coś jest

Imię: John
Nazwisko: Keny
Wiek: 21
Nazwa herosa: <Patrz niżej>
Moc: <Dopiero gdy ją dostaniecie!>
Umiejętności: <To również>
Kostium: <Patrz wyżej>
Praca: Pisze książki dla wydawnictwa, więc żadnych konkretów.   
Cechy charakteru: Do czasu spokojny i nieśmiały, później gadatliwy i wnerwiający.
Cechy wyglądu: Włosy do uszów, bluza z kapturem i szal na szyi.

W lodówce Cindy było trochę jajek, stek, ocet, wódka, Burn, czyli garść niezbędnych nam do życia składników codzeinnej diety.

Chris rzekł do Roberta:
-Mam dal ciebie małą robótkę. Muszę zatankować w stacji obok budynku gdzie zebrania mają tamcy dziwacy, no wiesz, LZDP. Ludzie z dziwną przeszłością...Podobno to wandale, a jeżeli zarządadzą autografów?! To kaplica! Będę tam stał z godzinę! Postoisz tam za mnie?

A John tak sobie pospał, że nawet nie usłyszał budziku. Dopóki nie spadł mu z półki na łeb. (xD)

Dobrze, mogę postać, mój ty mały bulbasku. -Rzekł Robert do młodszego o 6 minut braciszka.

-Świetnie, masz tu kluczyki!
Chris wręczył Robertowi kluczuki do Nissana Skyline.

Robert wsiadł do Skyline'a i postanowił pojechać bocznymi uliczkami do tej stacji. No a przynajmniej na tyle pojechać tymi bocznymi uliczkami, by starczyło paliwa. Cholera, to musi palić jak smok.

Jako że nie była specjalnie głodna, wypiła trochę Burna ( by się dobudzić), przebrała się i te sprawy co ludzie robią rano.
Wyszła z domu, zamykając drzwi.

Dotarł na miejsce na baku...Prawie pustym! Chyba trza do pełna...

Cindy zauważyła tłumy ludzi skandujących nazwisko Billy'ego Joe Armstronga którzy nieśli ze sobą zieloną flagę Ameryki.

Nieco zdziwiona, wyjęła aparat i zrobiła kilka zdjęć ( odruch dziennikarski ).
Schowała aparat i pobiegła dowiedzieć się co się dzieje

Robert powiedział do pracownika stacji:
-Dawaj do pełna.

Jeden z gości powiedział Cindy:
-Koncert w centrum miasta! Green Day nigdy u nas tu nie był!

-Tak jest! - Odpowiedział pracownik stacji benzynowej. Koleś się na ciebie patrzył z podekscytowaniem. Aż widać że chciał powiedzieć "TEEEEEHEEEE!". Az budynku gdzie zebranie miało LZDP dobiegały odgłosu płaczu, biedoty, i takich tekstów jak "Jesteśmy z tobą".

Robert bliżej się przyjrzał tym ludziom.

Wszyscy tam siedzieli w brązowych płaszczach i kapeluszach, okularach przeciwsłonecznych i czarnych rękawiczkach. Z wyjątkiem jednego, który zamiast tych rękawiczek miał dwie, potężne, grube, stalowe dłonie. Nieco przypominały tą kamienną rękawicę Hellboya.

Robert trochę się zdziwił widząc gościa. Ciekawiło go to, że chodzą tak w tym upale. Poczekał aż koleś zatankuje auto.

Jak Robert lepiej się przyjrzał, zauważył że jeden gościu ma...Przebijające rękawiczkę pazury...Poczułeś że ktoś cię stuka w plecy.
-P-p-panie Mc-cLean, aut-to zat-tank-kowane...
Ten gościu co tankuje jest chyba twoim fanem. Znaczy, fanem twojego brata.

McLean Bis zapłacił co trzeba i podjechał do zbiorowiska ludzi.

Ten najwyższy zapytał.
-Czego tu węszysz?

McLean odjechał, uznając, że zapewne biją rekord Guinessa w ilości jednakowo ubranych ludzi. Skręcił na najbliższym skrzyżowaniu i się zatrzymał na najbliższym miejscu parkingowym.

Padło na ten pod hipermarketem. Jakiś paparazzi się do ciebie przyczepił.

Robert udał, że go nie widzi i zadzwonił do tego, którego teraz udaje.

Nie przejęła się koncertem Green Day'a. Poszła dalej.

-Robert! Jak tam tankowanko? LZDP nic ci nie zrobili?

A Cindy ujrzała włoską restaurację. Reklamę, czyli tekturowego kucharza trzymającego pizzę, podlewał pies.

-Tankowanko świetnie, a ci z LZDP to są chyba jacyś zacofani, bo w ogóle nie poznali mojej, a właściwie twojej twarzy. A już tak swoją drogą to chyba biją rekord Quinessa.

-W czym? W dziwactwie?

-Nie no, wyobraź sobie, że kążdy z nich miał jakiś brązowy płaszcz i kapelusz, okulary przeciwsłoneczne i czarne rękawice. Ciekawe, czy kiedykolwiek było więcej jednakowo ubranych ludzi. A tak swoją drogą, to jeden hoduje pazury do bicia rekordów.

-No jeszcze lepiej! Hehe! Nieważne, widzimy się u mnie!

Po długim czasie wstaje. - Ziew...

Postanowiła wejść do środka.

McLean pojechał do McLeana.

John zauważył przez oknę tą samą paradę fanów GD co Cindy.

Apropo Cindy, w tamtej restauracji żule piłe włoskie wino.

A na Roberta czekał już "Krzysiu".

Robert wysiadł ze Skyline'a i uczciwie oddał kluczyki.

Drugi MacLean poklepał go po plecach i wręczył mu 300 $.

-No a słuchaj, a jeden z tych z LZDP to chyba się nie mył, bo miał takie stwardniałe od brudu ręce.

-Od samego początku mówiłem że to dziwaki, braciszku!

-Dziwaki to mało powiedziane.

-Dokładnie!

Wyszła z baru bo tam śmierdziało xD
- Cholera... - i poszła pustą uliczką.

A tu zamieszki.

-To co robimy?

Poszła dowiedzieć się o co chodzi.

Okazała się że jakaś banda dziwaków z nadprzyrodzonymi mocami atakuje hotel, w którym przebywa Patrick Urban - Znany gospodarz Talk-Show w którym rozmawia z gwiazdami nabijając się z mieszkańców miasta. Wszyscy byli w płaszczach, ciemnych okularach i rękawiczkach. Jeden się palił i rzucał kulami ognia do okna Patricka.

-Zapraszam do mnie- Odrzekł Chris.

-Hmm... A nie lepiej przejść się na jakieś dzielnice biedy, czy coś? Można by było z tego zrobić jakiś fajny program do Discovery.

-Hmmm...TY wiesz, zadzwonę do producentów, załatwią nam jakiś sprzęt.

-To ja poczekam...

Chris wykonał telefon.
-Będą za jakąś godzinkę.

Ja się nudzę, masz jakąś inną misję?

-Ja też się nudzę - Przyznał Chris. - Wiesz, niedaleko jest striptiz bar.
Ach, ten Chris i jego zboczone myśli!

A Chris nie pojechał gdzieś na godzinkę?

OWEN OWEN OWEN napisał:

Chris wykonał telefon.
-Będą za jakąś godzinkę.

//On cały czas tu jest.//

/aha/
-Wiesz co? Mam lepsiejszy pomysł. Zrobimy sesję RPG, co ty na to?

-O, nigdy w porządną nie grałem! A wiesz czemu?

-Bo byłeś zajęty dręczeniem obozowiczów?

-Nie, bo nigdy się tym nie zajmowałem, hehe!

-Ha-ha-ha. No dobrze, ja jestem GMem, a ty, kim chcesz być?

-Hmmm...Graczem?

tak, to to wiemy, ale kim jest twoja postać, tego nie wiemy.

-Hmmm...No to...Niech będzie, o, cyborgiem.

-Ok, to lecisz takim dużym poduszkowcem na konkurs na najlepszego cyborga. i dolatujesz. Tylko, że chyba pomyliłeś poduszkowce, bo wylądowałeś na jakiejś wyspie. Podszedł co ciebie jakiś gościu, którego rozpoznałeś jako któryś z braci McLean.

-Więc, proszę go o autograf! A cóż bym mógł zrobić? ;)

-Pan McLean podpisał autograf, po czym powiedział: "A zatem witaj, Christopherze, na Wyspie Totalnej Porażki, ciekawie tu, no nie?" W oddali zauważyłeś umięśnionego murzyna goniącego mięso.

-Ej, ja to skądś kojarzę! Odpowiadam: "Miło mi, gdzie mogę się rozpakować?"

I tak sobie miło prowadzimy tą sesję, aż do momentu zwrotu akcji przewidzianego przez GMa Owena, lub końca pierwszego odcinka.

Przyjechała furgonetka. Z oddali było słychać jakieś okrzyki.

Robert wyjrzał przez okno, ale tak, by nikt go z dworu nie zauważył.

Na ulicy nic się nie działo. Dziwne...
Chris otworzył drzwi:
-Furgonetkę przywieźlim!

Idzie do braciszka, patrząc co też im przywieźli? Pasagona?

(wpisz se w Google, co to jest tem pasagon.)

To własnie po to dzwonił braciszek Chris.

-No to co, no to jedziemy!

Furgonetka rusza. Na ulicach biedy jest jak jest. Bieda, smród i bieda.

Filmuję dwóch młodych ludzi okładających się butelkami po whisky.

Chris patrząc na tą bójkę strzela ni z tego ni z owego taki oto tekst:
-Ja to bym się napił whisky...
Czujesz okropny zapach spowodowany połączeniem smrodu pijaka z zapachem spalonego mięsa.

Pytam się dwójki młodych ludzi.
-Przepraszam, orientujecie się może, gdzie znajdę najbliższy bar?

Jeden z nich pokazał w lewo.
-Tam dalej pan jedzie prosto i pan skręci w...
Tutaj otrzymał kopniaka w brzuch który zaciągnął go do poprzedniego zajęcia.

No to skręcam w lewo, jadę prosto, i patrzę, czy jest ktoś kto mógłby wskazać dalszą drogę.

Widzisz zataczającego się menela i ćpuna śpiącego na schodach jakiejś kamienicy.

-Przepraszam pana - mówi do menela -  Orientuje się pan może, którędy do baru?

Menel pokazał kciukiem za siebie. Widzisz tam duży szyld z napisem "Sergei Obciogon Pub".

A zatem, wchodzę z kamerzystą do baru.

Z szafy grającej słychać było jodłowanie. Nikogo w środku nie było, za wyjątkiem wysokiego, dobrze zbudowanego faceta za ladą w fartuchu rzeźnika. Na jego czapeczce przymocowana była plakietka z imieniem "Sergei". Sergei powiedział do was z wyrazistym rosyjskim akcentem:
-Witajcie w pubie Sergeia Obciogona, czyli moim! Czym Sergei może wam służyć?

Robert, ze swą koszulą z napisem Uv Ajed powiedział:
-Mój brat napiłby się whisky, dało by się zakupić.

Sergei zajrzał pod ladę.
-Whisky, whisky, whisky... Jack Daniels może być?

-Tak...myślę że tak... - powiedział Robert, nie znający się na alkoholu.

Sergei postawił na blat 0,7 l Jacka Danielsa.
-Należy się 40 $.

-Wyciągam.

[Kiedy dasz supermoce?]

//Ehh, w sumie sam nie wiem :/ To ciężka droga, ale mam nadzieję, że się opłaci//
Sergei przyjął gotówkę, gdy nagle do baru wszedł facet w długim płaszczu, kapeluszu i skórzanych rękawiczkach.

Idę do Chrisa.
-Patrz, to jeden z tych świrusów.

Słyszycie jakąś szamotaninę i dźwięk stłuczonego kieliszka.

Wchodzę z powrotem.

Widzisz jak owy świrus trzyma Sergeia za szyję tak, że facet głową sięga niemal sufitu. Rozciągnięta ręka awanturnika przypomina coś na wzór gluta.

Robert postanowił udawać brata:
-Zostaw go! Mam o wiele większe wpływy niż ty! - i poprawił fryzurę.

Dziwak rzucił Sergeiem w kąt pubu i kieruje się w twoją stronę. Zdjął rękawiczki i rzucił przed ciebie. Jego dłonie były dosłownie jak ze śluzu. Kapały z nich gęste krople szlamu.

Wołam ochroniarzy Chrisa, o ile jakichś ze sobą przywlókł.

Przywlókł, przywlókł. Akurat w tym momencie poczwara złapała cię za szyję. Trochę podniósł cię nad ziemię, gdy nagle ochroniarz poczęstował go paralizatorem. Potwór rozpłynął się, a ty spadłeś na ziemię. Na szczęście szczątki "glutmana" zamortyzowały upadek i nic nie poczułeś.

-Wie ktoś może, co to było?

Ochroniarze tylko wzruszyli ramionami. Po chwili ten drugi zadzwonił na policję... Cokolwiek miało to dać. Poczułeś, jakby coś uszczypnęło cię w dłoń. Akurat tą dłoń miałeś zamoczoną w kałuży gluta.

-To coś jeszcze żyje? - odsuwam rękę.

Glut leży i leży. Chyba nie żyje. Ochroniarze pomagają wstać Sergeiowi.

Czekam na przyjazd panów policjantów.

Noi są. Chris się zapytał braciszka:
-Nic ci nie jest?

-Chyba nic. A panu, panie Sergei, nic nie jest?

-Nosz kurna twoja mać... -Sergei trzymał się za głowę gdzie miał pokaźnego guza. - Chyba nic... Narazie...

- Jeszcze jedną whisky.

Sergei podał kolejnego Jack'a i poprosił o zapłatę. Tymczasem policja zabezpieczyła takie dowody jak zniszczone panele w które uderzył Sergei i kałużę gluta wyglądająca jak dywan Osamy po wizycie Sealów.

-Drodzy panowie policjanci, orientują się panowie co to było? - powiedział Robert płacąc i pijąc whisky.

Odezwał się jeden z panów policjantów.
-Sądzę że to członek pewnej tajemniczej grupki. Podobnież mają... Nadprzyrodzone moce...
Po tych słowach drugi policjant chciał walnąć pierwszego w łeb.
-Ty naprawdę jesteś debilem Frank. Żeby w takie idiotyczne miejskie legendy wierzyć. Pan wybaczy, panie McLean.

-Nie wiem czemu, ale to dużo wyjaśnia. Dziękuję. - i wychodzę z baru.